Dat de nieuwe huisarts van Ugchelen ook vaderlands getrouw was en de Duitse bezetter graag tegenwerkte blijkt wel hieronder.
Door Pam Piekema, kleindochter van Dr. Piekema.
Interview met haar grootmoeder, de echtgenote van Dr. Piekema.
“Zoals velen hadden ook wij in de oorlog een spannende tijd. We waren zeer onder de indruk van wat er met Dr. Duuring was gebeurd. Zelf hadden we zorgen om onze (Joodse) vrienden, bv. Bram Leijdesdorff, hij zat eerst ondergedoken bij Dr. Wouters in Apeldoorn en daarna bij het Johnnie’s land, net buiten Ugchelen.
Paul Groenewegen, een andere goede vriend, heeft 8 maanden ondergedoken gezeten bij ons in huis. Ook kregen we ondergrondse krantjes geleverd en die werden dan bij mij opgehaald. Die moest ik dan verdelen. Doodeng! Twee keer kregen we een inval van de moffen. Eén keer heb ik de krantjes snel in de kachel gegooid, bij de tweede keer heeft Paul Groenewegen de krantjes in zijn bed verstopt.
Jouw opa (Dr. Piekema) deed zijn bijdrage door b.v. ziektebriefjes uit te schrijven aan marechaussees, die tochten naar het zuiden maakten, beneden de rivieren. Die moesten dan boodschappen van het verzet overbrengen en dan kwamen ze weer terug.
Maar dat is verraden. Het is niet duidelijk door wie, maar helaas was de zus van opa verliefd op een Duitser, geen nazi, die daarom ook moest onderduiken. Ze vroegen ons of dat bij ons kon, maar dat wilden we niet i.v.m. onze contacten en activiteiten. We wilden niet dat door ons mensen in moeilijkheden zouden raken. We weten niet of dat een rol heeft gespeeld.
Ook was het gek dat we in de oorlog de Duitsers tegenwerkten maar omdat er in Ugchelen, zoals gezegd, verplicht Duitsers ingekwartierd werden, kwamen wij aan het eind van de oorlog zelf ook aan de beurt. Ook bij ons werden Duitse soldaten ingekwartierd, je opa was toen al opgepakt. Ze waren eerlijk gezegd vaak heel gewoon. Ze wezen ons in huis bijvoorbeeld aan waar we het veiligst waren bij bombardementen. Het waren gelukkig geen heftige Nazi’s , het waren jongens die graag weer naar huis wilden.