Werkpaard van de Geallieerden
De historie van de medium M4 Sherman tank
Met bijna 55.000 stuks gebouwd, is het de meest geproduceerde tank in de historie van de gepantserde oorlogsvoering. De M4 Sherman was de belangrijkste tank die in de Verenigde Staten ontwikkeld (uit de M3) en gebouwd werd om tijdens de Tweede Wereldoorlog ingezet te worden op de verschillende oorlogsfronten. De tank werd genoemd naar de Amerikaanse generaal William T. Sherman die tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog voor de Noordelijken vocht. De naam van de tank wordt ook afgekort tot Sherman.
Toen Amerika mee deed aan de oorlog, in eind 1941, begon het Verenigd Koninkrijk bij de opbouw van zijn pantserstrijdkrachten in steeds ruimere mate gebruik te maken van de Amerikaanse voertuigen, zowel omdat die in de VS in veel grotere hoeveelheden geproduceerd zouden worden dan de Britse tanks, als omdat de eigen tankontwikkeling erg tekortschoot. Vanaf augustus 1942 stroomden grote aantallen in van de toenmalige Amerikaanse standaardtank: de M4 Sherman. Dit type was bewapend met een 75 mm kanon dat redelijk effectief was tegen ongepantserde doelen, maar ook de 50 mm pantserplaat kon doorslaan waarmee begin 1942 de meeste Duitse tanks frontaal beschermd waren.
Tijd voor een update!
In 1943 begonnen de Duitsers met het bewapenen van hun tanks met een 80 mm dik pantser waardoor de Sherman niet meer de kracht had om de Duitse tanks uit te schakelen. Ook waren er twee nieuwe zwaarder bepantserde tanks geïntroduceerd: de befaamde Tiger I en de Panther. De Sherman maakte met zijn 75mm kanon en hoge koepel geen schijn van kans tegen deze twee katers. Er moest iets worden veranderd…
De Britten kwamen met de oplossing, de Ordnance QF 17-pounder 76.2mm Lang 55, dat nog krachtiger was dan de Amerikaanse 76 mm maar daarbij ook gebruik zou kunnen maken van een sterk verbeterd type munitie: de Armoured Piercing Discarding Sabot-granaat, gebaseerd op Frans onderzoek van voor de oorlog door het bedrijf Brandt. Gebruikmakend van deze nieuwe techniek was de 17-ponder zelfs beter aan de gevaarlijke 88 mm van de Duitse Tiger en de 75 mm van de Panther.
Het nieuwe verbeterde 17 ponder kanon van de Britten.
Koepel van de Sherman Firefly en plek van de tankcommandant.
89mm frontaal pantser
Chrysler Multibank 6-in-lijn cilinder benzinemotor
Topsnelheid van maximaal 40 kilometer per uur.
Interessante cijfers over de M4 Sherman Firefly
Niet iedere Sherman — de Amerikanen bouwden gelijktijdig vele subtypen — was voor ombouw met het 17-ponder kanon geschikt. Daarvoor moest de tank aan vier voorwaarden voldoen, het bezit van: een benzinemotor, een brede mantelwieg, een hydraulisch rotatiemechanisme en de M34A1 kanonwieg. Men was van plan om alleen geheel nieuwe voertuigen te gebruiken, maar de Amerikanen waren wel in staat van tevoren aan te geven welk hoofdsubtype ze zouden verschepen, maar niet of een specifieke lading ook de exacte gewenste eigenschappen zou bezitten; de fabrieken plachten motoren in te bouwen al naar gelang hun beschikbaarheid. Dit maakte het lastig de ombouw gedetailleerd te plannen.
Vier fabrieken zouden bij de ombouw ingezet worden. De productie begon begin 1944 en op 1 juni waren er 342 geleverd. Eind augustus bereikte het totaal zo’n negenhonderd. Die zomer haalde men dus bijna het doelcijfer van 250 per maand; daarna zouden er echter vertragingen zijn door een tekort aan kanonnen. Over heel 1944 zouden er 1783 omgebouwd worden. Bij het eind van de oorlog, in mei 1945, werd de fabricage beëindigd. Dat jaar waren er nog eens 563 gemodificeerd, voor een totaal van 2346 voertuigen. Daarvan zijn er 2139 afgeleverd aan de Britse troepen.
bemanningsleden
van geproduceerd
milimeter frontaal pantser
kilometer per uur max.
Sherman Firefly’s per Brigade
De bemanning van een Sherman M4 Firefly
Er waren vijf bemanningsleden: een commandant, een schutter en een lader/radiobediende in de koepel en een bestuurder en een bijrijder/mitrailleurschutter in de romp.
Commandant
Schutter
Radiobediende/Lader
Bestuurder
Bijrijder/mitrailleurschutter
Icoon van de Tweede Wereldoorlog
Wist je dat?…
De Sherman de bijnaam Tommy cooker (Tommy-brader) had? Omdat er zoveel tankbemanningen in verbrandde door de makkelijk doorboorbare bepantsering, met name aan de zijkant en achterkant.
De Fireflies stroomden van maart 1944 bij het Britse leger binnen. Het lag niet in de bedoeling om eenheden te formeren die helemaal uit Fireflies bestonden: men wilde vooraleerst één voertuig per Shermanpeloton een Firefly laten zijn, dus 36 per brigade, om de overige voertuigen vuurdekking op lange afstand te geven. Bij de Landing in Normandië werd deze norm meestal nog niet gehaald. In praktijk werd de Firefly een zeer populair type, omdat het toen de zwaarst bewapende westerse geallieerde tank was. Toch was het nodig om er heel voorzichtig mee tegen Duitse tanks op te treden, vanwege zijn slechte bepantsering (op de meeste punten even mager als bij de normale Sherman: 76 mm maximaal), hoge silhouette en geringe domping. Dat lukte meestal wel en de verliezen onder Fireflies lagen lager dan bij de standaard Shermantanks.
Gebruikte bronnen: Wikipedia, CODA Apeldoorn, Panzer Webplek, CGTrader, Strijdbewijs