Aflevering 3
Geallieerde 20mm Hispano hulzen

Uit het dagboek van Richard Bradley
Engelse piloot van een Supermarine Spitfire

Het is een typische koude januari ochtend. Het lijkt wel kouder dan normaal wanneer ik de cockpit openmaak van m’n trouwe Spitfire. De ijsbloemen staan op de ruiten.

Afgelopen tijd valt onze eenheid non-stop de terugtrekkende Duitsers aan. Van Frankrijk naar België en nu Nederland. We hebben absolute totaalmacht in de lucht. De Luftwaffe is nog maar een schijntje van wat het ooit was. Gelukkig maar voor ons.

Ik moet vaak terugdenken aan m’n maatje Bob die boven Frankrijk werd neergeschoten. Was hij nog maar hier. Ik sluit de cockpit en start de motor van de Rolls Royce motor. ‘Here we go again chaps’ roep ik over de radio.

Onze missie is een terugtrekkende trein met goederen die vanuit Nederland naar Duitsland gaat. We stijgen op vanuit onze basis en zetten koers naar Nederland. Boven de wolken lijkt alles rustig en vredig.

Na het oversteken van het Kanaal zijn wij al gauw in Nederland. De vlakke weilanden zie ik onder ons en af en toe hoor ik het ratelen van het afweer geschut op de grond.

Op een gegeven moment zie ik in de verte een rookpluim. Het is ons doelwit. Ik sein m’n Wingman in en we beginnen met ons aanvalsmanoeuvre. ‘Guns hot..’