Het Gewehr 43, later hernoemd naar Karabiner 43 (G43/K43), was een wapen van de Duitse Wehrmacht in de Tweede Wereldoorlog. Dit werd als verbeterde versie van het weinig succesvolle Gewehr 41 ontwikkeld, om nog maar eens te trachten de Karabiner 98k te vervangen als standaard infanteriewapen, omdat de Wehrmacht aan het oostfront overtroefd werd door de Sovjet-Russische semiautomatische geweren. Het Gewehr 43 was een semiautomatisch geweer op gasdruk met een kaliber van 7,92 x 57mm. De scherpschuttersuitvoeringen droegen aanvankelijk het Zielfernrohr ZF 41-vizier, voordat het ZF 43 en het verbeterde ZF 43/1 werd toegepast.

De Maschinengewehr 34, of MG34, was een Duits machinegeweer voor het eerst uitgegeven in 1934, wat door velen werd beschouwd als het allereerste moderne general-purpose machinegeweer. MG34 werd primair gebruikt als infanterie machinegeweer tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het was de bedoeling dat het zou worden vervangen door de nieuwere MG42, maar er waren niet genoeg van de MG42, zodat de productie van de MG34 door ging tot 1945. De MG34 werd ontworpen in de eerste plaats door Heinrich Vollmer uit Mauser Werke. Hij baseerde de MG34 op een andere Duitse constructie – de MG30 geproduceerd door Solothurn in Zwitserland. Het ontwerp was op voorwaarde dat de soldaat met ‘s werelds eerste machinegeweer volledig in staat was om een hoog volume van aanhoudende vuurkracht zonder te leveren zonder te boeten in snelheid van beweging of tactische flexibiliteit. Vandaag de dag, heeft elke militaire macht in de wereld heeft machinegeweren, die zijn voortgekomen uit de basisconfiguratie en beginselen van de MG34.

De Panzerfaust (letterlijk “pantservuist”, Duits voor de gantelet van een harnas) was een goedkoop, terugslagloos Duits antitankwapen uit de Tweede Wereldoorlog. Het bestond uit een klein, weg te gooien, voorgeladen terugslagloos kanon — de lading werd dus niet door een raket aangedreven, zoals vaak wordt gedacht. De Panzerfaust verving de eerder gebruikte Faustpatrone en werd tot het einde van de oorlog in verschillende versies gebruikt. De Panzerfaust droeg vaak waarschuwingen in rode letters op de achterkant van de buis, de woorden waren meestal Achtung! Feuerstrahl!, vanwege de vuurstraal die uit de achterkant van het wapen kwam. Het was terugslagloos doordat het daar open was en de reactiekracht van de naar achteren geblazen gassen de kracht die op het projectiel uitgeoefend werd, compenseerde. Na het vuren werd de buis weggegooid, dit maakt de Panzerfaust het eerste na gebruik af te danken antitankwapen. De holle lading was in staat tot 200 mm aan staal te doorboren, genoeg om elk pantservoertuig uit die tijd uit te schakelen.